Ks. Jan Kobierski, uczestnik Powstania Warszawskiego w 1944 r.; proboszcz w Gruszczycach w latach 1938 – 1945.
Urodził się w parafii Skulsk w pow. konińskim. Tam uczęszczał do szkoły powszechnej, a gimnazjum ukończył w Kaliszu. Po skończonej maturze we włocławskim liceum w roku 1918, wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku. Święcenia kapłańskie przyjął w 1922 r. i pracował jako wikariusz kolejno w parafiach Chodecz, katedra włocławska, Turek i Koło. Od 1931 do 1932 r. pełnił funkcję kierownika internatu w Kaliszu, prowadzonego przez Stowarzyszenie Księży Charystów Diecezji Włocławskiej, do którego należał, a nawet wchodził w skład jego zarządu.
W latach 1932 – 1935 studiował teologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, uzyskując stopień magistra. Po powrocie do diecezji włocławskiej pełnił funkcję redaktora i wydawcy czasopisma dla wiernych „Tygodnik Polski” , a także dyrektora Drukarni Diecezjalnej i Księgarni Powszechnej.
17 sierpnia 1938 r. został proboszczem parafii w Gruszczycach. Po wybuchu II wojny światowej został zmuszony przez Niemców, aby opuścić parafię w grudniu 1939 r. Podczas wojny przebywał w Warszawie, w szkole Sióstr Zmartwychwstanek, gdzie prowadził lekcje religii. Podczas Powstania Warszawskiego w roku 1944, udzielał się jako kapelan ochotnik szpitali powstańczych na Starym Mieście.
Do parafii w Gruszczycach powrócił 22 marca 1945 r. i pozostał na miejscu do 31 grudnia. Decyzją biskupa objął następnie jako proboszcz parafię w Stawie Kaliskim. Na własną prośbę zrezygnował z probostwa w roku 1951 i został kapelanem sióstr urszulanek w Sieradzu, a jednocześnie katechetą szkół średnich oraz kapelanem szpitala powiatowego. Rok później został proboszczem parafii Chodecz i dziekanem dekanatu chodeckiego. Ze względu na pogarszający się stan zdrowia, poprosił o przejście na emeryturę w roku 1955 i zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Ciechocinku. Tam zmarł 21 września 1967 r. i został pochowany na cmentarzu w rodzinnej parafii w Skulsku.
Parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Gruszczycach
Z Historii:
Pierwszy kościół został zbudowany w XV wieku przez Jana Gruszczyńskiego, kasztelana wieluńskiego, dziedzica wsi. w roku 1750 kosztem Kajetana Grodzkiego, właściciela Gruszczyc, wzniesiono obecny kościół drewniany o konstrukcji zrębowej, oszalowanym, jednonawowy z węższym prezbiterium . Przy prezbiterium znajduje się prostokątna zakrystia, a przy nawie kruchta. W świątynii na belce tęczowej zachowany jest ktucyfiks barokowy z XVII wieku oraz ołtarz główny późnobarokowy o dekoracji rokokowej z XVIII wieku i dwa ołtarze rokokowe. Kościół odnowiono w latach 60-tych i 90-tych XX wieku. ( za rocznik diecezji kaliskiej 2002 r.)
Gruszczyce (info i zdjęcia za http://www.kosciolydrewniane.pl)
Położenie. Wieś w gm. Błaszki, 20 km na zach. od Sieradza.
Historia. Kościół p.w. Świętego Stanisława Biskupa z 1750 r. Zbudowany przez Kajetana Grodzickiego. Odnowiony wielokrotnie w latach 1958 – 69.
Budowa i wyposażenie. Drewniany kościół, jednonawowy konstrukcji zrębowej. Nie orientowany. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie z przylegającą zakrystią. Kruchta od frontu nawy. Dach dwukalenicowy, kryty blachą z czworoboczną wieżyczką na sygnaturkę. Zwieńczoną blaszanym hełmem z latarnią. Nawa i kruchta zwieńczone barokowymi szczytami. Wewnątrz pozorne sklepienie kolebkowe, wyższe w nawie. Chór muzyczny wsparty na dwóch słupach z wystawką w części środkowej. Organy z 1915 r., zbudowane przez Wojciecha Gadko. Belka tęczowa z krucyfiksem barokowym z XVII w. Ołtarz główny późnobarokowy z XVIII w. Dwa ołtarze boczne i ambona rokokowe z XVIII w. Chrzcielnica klasycystyczna. Oryginalne okucia i zamek w drzwiach do zakrystii. Murowana dzwonnica z pojedynczą arkadą z 1898 r.
Także warto zobaczyć. Na cmentarzu grób pułkownika Bronisława Rudzkiego naczelnika powstania styczniowego w 1863 r. w województwie kaliskim.
